ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՎԵՐԱԿԱՆԳՎԵՑ՝ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆՆ ԱՐԴԵՆ ԲԱՔՎՈՒՄ Է. ՍԱՀԱԿՅԱՆՆԵՐ, ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆՆԵՐ ՍՊԱՍԵՔ ՁԵՐ ՀԵՐԹԻՆ
Հայաստանի հասարակությունը թաղվել է համազգային լացի մեջ: Կոկորդիլոսի արցունքներ են թափվում Ղարաբաղյան առաջին պատերազմի «հերոսի», իսկ իրականում ռազմական հանցագործ Վագիֆ Խաչատրյանի համար, ով դեռ 1991 թվականին ազգային ատելության հողի վրա մասնակցել է ադրբեջանական Մեշալի գյուղի բնակիչների ջարդերին։Ել ո՞ւմ ասես չեն ուղարկել աղաչական արցունքներով լի նամակներ՝ խնդրելով փրկել ազգությամբ հայ Վագիֆ Չերքեզովիչին(!?), ով ձերբակալվել է Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից Լաչինի սահմանային անցակետում։
Բայց ի տարբերություն այն ժողովրդի ներկայացուցիչների, ովքեր իրենց համարում են Նոյի ծոռները, ադրբեջանցիները Վագիֆին գետնին չեն փռել ու ոտքով հարվածել գլխին Մեշալիում կատարած վայրագության համար։ Ոչ, ինչպես մեզ հայտնի դարձավ, նրան տեղափոխել են Ադրբեջանի մայրաքաղաք և հաշվի առնելով Վագիֆի առողջական վիճակը, նրան տեղավորել են Բաքվի բուժհաստատություններից մեկը: Նրան ցուցաբերվել է անհրաժեշտ բուժօգնություն, պայմաններ են ստեղծվել ԿԽՄԿ ներկայացուցիչների այցելությունների համար։ Թե ինչ կլինի հետո, դժվար չէ կանխատեսել։ Կսկսվի հետաքննություն, առերեսում Մեշալիի ցեղասպանության կենդանի վկաների հետ և ռազմական հանցագործի դատավարություն։ Թե ինչպես է նա նայելու իր և իր ավազակախմբի կողմից ողջ-ողջ այրված կանանց, ծերերի ու երիտասարդների հարազատների աչքերին, դժվար է գուշակել։ Սակայն վստահաբար կարող ենք ասել, որ նա իր արածի համար ամբողջությամբ պատասխանատվություն է կրելու։
Նույն վստահությամբ կարող ենք նշել, որ Վագիֆ Խաչատրյանի կալանավորման պատմությունը ազդանշան է Խանքենդիում բոլորին, ովքեր հիմարաբար ականջ չեն դնում Բաքվի մեսսեջներին։ Եվ դա այդ դեպքում, երբ դեր մեկ ամիս առաջ նախագահ Ալիևը հրապարակայնորեն կոչ արեց Խանքենդիի ավազակներին հրաժարվել օպերետային պաշտոններից, հանձնվել, ապաշխարել և աղոթել ներման համար։
Եվ ինչպես նշել է հայտնի բլոգեր Իշխան Վերդյանը, ոչ միայն Խանքենդիում, այլ նաև «Հայաստանում պետք է պատրաստ լինեն նրան, որ Վագիֆ Խաչատրյանի պատմությունը բազմիցս կրկնվի։ Գոյություն ունի հետախուզման մեջ գտնվող անձանց ցուցակ, որոնց Ադրբեջանը համարում է ռազմական հանցագործներ, և որոնց Բաքուն առաջին իսկ հնարավորության դեպքում կձերբակալի»։
Այստեղ չեն օգնի ոչ հավերժական ողբը, ոչ էլ արևմտյան երկրների ու միջազգային կազմակերպությունների նստավայրերի շեմերը թակելը։ Որովհետև արդարությունը պետք է հաղթի, և ինչպես Ժիգլովն է ասել, հանցագործը պետք է բանտում լինի։
Մեր դեպքում խոսքը պատերազմական հանցագործների մասին է, որոնց անունները հաստատել են Ադրբեջանի իրավապահ մարմինները։ Եվ թող նրանք չկասկածեն, որ վաղ թե ուշ ստիպված են լինելու կանգնել դատարանի առաջ։
Արդարությունը պետք է վերականգնվի և կվերականգնվի: Ուրեմն ավազակներ սահակյաններ, հարությունյաններ, բաբայաններ, վարդանյաններ և նրանց նմաններ՝ սպասեք ձեր հերթին։
«Իրևան» Տեղեկատվական վերլուծական
կենտրոն