Սեմյոն Կորեցկի. «Գեյ-ժողովրդավարությունը՝ հայկական ձևով»

Եվրոպական ընդհանրությանը հետաքրքրող գլխավոր հարցերից մեկը՝ հանդիսանում է սեկսուալ փոքրամասնության նկատմամբ վերաբերմունքը:

Պաշտոնական Երևանն այդ ուղղությամբ լուրջ պրակտիկ քայլեր է կատարում, որոնք թեև դեռ չեն հանգեցրել՝ հասարակության մեջ ոչ ավանդական սեքսուալ հարաբերությունների ոչ հրապարակային արտահայտման արգելքների զանգվածային վերացմանը, սակայն այդ ուղղությամբ արդեն աշխատանքներ կատարվում են: Այդ բոլորը առաջին հերթին կապված են ՝երկրում իսկական գեյ-ժողովրդավարության ձևավորմանան հարցում իշխանությունների աձնական հետաքրքրությամբ:

Եթե դա տեղի ունենա, հայ իրավապահպանները կարող են հանգիստ շունչ քաշել: Նրանք երկար են պայքարել, որպեսզի հոմոսեքսուալիզմը չլինի միայն վերնախավի իրավունքը, այն դեպքում, երբ մյուս բոլորին՝ հասարակ մահկանացուներին դրա համար դատապարտել եին կոնկրետ հոդվածով: Ինչ վերաբերում է կոնկրետ անուններին, ապա շշուկների համաձայն՝ Հայաստանի գլխավոր գեյը հանդիսանում է Սերժ Սարգսյանը: Որոշակի շրջանակներին հայտնի է, որ ներկայիս պետության ղեկավարը՝ դեռ Ղարաբաղի ինքնապաշտպանության ուժերի ղեկավարի պաշտոնում եղած ժամանակ՝ իր մոտիկ մարդկանցից մեկի հետ նորակոչիկներից ջոկել է՝ ոչ ավանդական կողմնորոշում ունեցողներին, այսինք ուղղակի «լավ տղաներին», որոնց հետ անց է կացրել ազատ ժամանակը ստեփանակերտցիներին քաջ հայտնի տներից մեկում:

Հին սովորությունը չի մոռացվում, ուստի, հասնելով քաղաքական օլիմպին՝ Սերժ Ազատիչը հոմոսեքսուալիզմը բարձրացրել է քաղաքական պրակտիկայի աստիճանի: Ղարաբաղյան առյուծի մոլության մասին գերազանց իրազեկ էին Արևմուտքում, որտեղ Սերժ Սարգսյանին ճանաչում են ոչ միայն որպես թղթախաղի մոլի սիրահար, այլև տղամարդու սիրո մեծ գնահատող: Խոսակցություններ են գնում, որ Մոնտե Կարլոյում՝ նախագահը վարակվել է վտանգավոր հիվանդությամբ և այժմ նրան հաճախ են տեսնում՝ հատուկ հաճախորդների համար մասնագիտացված մոսկովյան կլինիկաներից մեկում:

Խոսում են նաև այն մասին, որ ներկայիս վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը նույնպես գեյ է: Ինչպես հայտնի է, Տ.Սարգսյանը հենց Սերժ Սարգսյանի նախագահ ընտրվելուց հետո է վարչապետ դարձել: Եվ դա այդ դեպկում, երբ Հայաստանում բոլորը համոզված եին, որ վարչապետ կդառնա Ռոբերտ Քոչարյանը: Բացառված չէ, որ Ս.Սարգսյանին հատուկ կապեր են կապում Տ.Սարգսյանի հետ, որոնք էլ հիմք են դարձել այն բանի, որ նախագահը անտեսել է քաղաքական միությունը՝ իր նախորդի հետ:

Հայաստանի կառավարությունում գեյերից մեկն էլ ազգային անվտանգության քարտուղար, «Օրինաց երկիր» կուսակցության ղեկավար Արթուր Բաղդասարյանն է: 2008 թվականի թեժ փետրվարին Ս.Սարգսյանի կողմն անցնելը ամենայն հավանակությամբ եղել է երկու գործընկերների պլանավորած ակցիան, որոնց կապում են ոչ միայն քաղաքական հարաբերությունները:

Հայաստանում լավ են ճանաչում՝ կուսակցությունում Բաղդասարյանի տեղակալ, արտակարգ իրավիճակների նախկին նախարար Մհեր Շահգելդյանին: Դեռ 2004 թվականին Հայաստանի ազգային ժողովում Մ.Շահգելդյանի անունը հոլովվել է տվյալ ենթատեքստում: Խորհրդարանում հատուկ ճեպազրույց է նվիրվել կառավարող վերնախավում հոմոսեքսուալիստների ու գեյերի առկայության հարցին:

Այսպես, «ժողովրդական պատգամավոր» խորհրդարանական խմբի պատգամավորն Հակոբ Հակոբյանը այն ժամանակ «Օրինաց երկիր» կուսակցության փոխնախագահ, պաշտպանության, ազգային անվտանգության և ներքին գործերի հանձնաժողովի ղեկավար Մ.Շահգելդյանին հրապարակայնորեն գեյ է անվանել, դրա հետ մեկտեղ հայտարարելով, որ անհրաժեշտության դեպքում կարող է համապատասխան ապացույցներ ներկայացնել դատարանում: Մ.Շահգելդյանը թեև հերքել է Հ. Հակոբյանի տվյալ հայտարարությունը, սակայն կարևոր չի համարել՝ իրեն վիրավորողի հետ հաշիվ տեսնել՝ դատական կարգով:

Դրանից որոշ ժամանակ առաջ, «Հայ-Արիական» կուսակցության ղեկավար Արմեն Ավետիսյանը հանդես է եկել հայտարարությամբ այն մասին, որ մի շարք հայ նախարարներն ու պատգամավորները գեյ են և խոստացել է մոտ ժամանակներում հրատարակել այդ ցուցակը:

Ինչպես գրել են հայ լրագրողները, («Հայկական քաղաքականության կապույտ ռումբը», «Русский курьер» թերթը 22. 10. 2004), «պարզապես ասած՝ ոչ ոք չզարմացավ այն բանին, որ իշխանություն ունեցողների շարքում գոյություն ունեն «կապույտներ»: Այդ մասին՝ դրանից առաջ էլ էին խոսում մարկանց շրջանում, նույնիսկ նշվում էին կոնկրետ անուններ: Անակընկալը եղավ Ավետիսյանի՝ նման խիզախ հայտարարության փաստը: Մի կողմից ՝քրեական հանցագործություն չէ Հայաստանում գեյ լինելը (համապատասխան հոդվածը անցյալ տարի հանվել է ՔԿ-ից ), սակայն մյուս կողմից՝ նման ավանդական հասարակությունում՝ ինչպիսին է հայկականը, հատուկ անհանգստություն է այն, որ հոմոսեքսուալիզմը արդեն մոդա է դարձել իշխանության վերին էշելոններում»:

Այն ժամանակ, ընդդիմության հայտնի ներկայացուցիչ Մանուկ Գասպարյանը հայտարարել է, որ «Ավետիսյանը գյուտ չի արել, և որ «մենք բոլորս էլ գիտենք, և կարևորն այն է, թե ովքեր են նրանք և կարևորն այն է, որ նրանք էլ գիտեն, որ մենք գիտենք նրանց ով լիները»:

Ընդդիմադիր պատգամավորներից մեկը՝ «Ազգային միաբանություն» կուսակցության ղեկավար Արտաշես Գեղամյանը հայտարարել է, որ «այժմ կառավարությունում կան և կապույտներ, և թմրամոլներ, և խաղատների այցելուները, և այլն»: Այն ժամանակվա հիդրոշինարարության նախարար Արամ Հարությունյանը ընդգծել է, որ հավատում է ցուցակի գոյությանը:

Ընդդիմադիր շրջաններում նույնպես նշել են, որ Ավետիսյանի ելույթից հետո, մի շարք պատգամավորներն ու նախարարները պաշտոնական խորհրդակցություններում սկսել են ցուցադրաբար իրենց կողքին նստեցնել աղջիկներին կամ նրանց հետ զբոսնել փողոցում, որպեսզի իրենց վրայից նետեն հոմոսեքսուալիզմի կասկածը:

http://times.ua/story/110208/