ԻՐԵՎԱՆԸ ԱԴՐԲԵՋԱՆԱԿԱՆ ՔԱՂԱՔ ԷՐ, ԵՎ ԿԱՆ ԴՐԱ ԱՆՀԵՐՔԵԼԻ ԱՊԱՑՈՒՅՑՆԵՐ

Հարգելի խմբագիր շատ միակողմանի հայտարարություներ եք անում, Հայստանի պատմույունը շատ հին է և մեր Հայաստանի վկայությունները  շատ ու ավելի հստակ ,չեմ ցանկանում այստեղ եկար գրել քանի որ ձեր նյութից 1000 անգամ ավելի երկար կլինի, կառուցողական բաներից խոսեք, մենք ունենք մեր տարածքը, դուք ձերը, ժամանակը կգա և մեր տարածքները կրկին մերը կլինեն Արևմտյան Հայաստանը և Արևելյան Հայաստանը ամբողջական իմ Հայաստանը ժամանակ է պետք , ցավոք Կոմունիստների ձեռքով ամբողջական հայաբնակ Արցախը տրվել է ձեզ, բայց վստահ եմ արդարությունը կհաղթի, այդ հարցում նույնիսկ դուք մեղավոր չեք որ պատմությունը այլայլվել է, դրա պատճառով թե մեր ազգը և թե ձեր ունեցել են շատ զոհեր, չեմ ցանկանա որ նոր զոհեր լինեն,

Մի քանի պատմական փաստ Բաքվի մասին, որոնց մասին հայերս համեստորեն չենք խոսում
Պաշտոնական տվյալներով՝ 1846 թ. Ռուսաստանի հետ Հարավային Կովկասի ողջ առեւտուրը կենտրոնացվել էր հայերի ձեռքում՝ կազմելով 5 534 600 ռուբլի: Հայկական կապիտալի ներկայացուցիչները մշտապես գործարարության նոր ոլորտներ էին փնտրում: 19-րդ դարի վերջին կարճ ժամանակահատվածում Բաքվում ձեւավորվեցին հայկական մի շարք ընկերություններ: Իրենց գիտելիքների ու էներգիայի շնորհիվ հայ գործարարները մեծ ազդեցություն ձեռք բերեցին՝ կարեւոր դեր խաղալով ողջ Բաքվի գավառի համար: Հայերին պատկանող «Միրզոյան եւ եղբայրներ», «Մանթաշյան եւ ընկերներ», «Արագած», «Արաքս», «Ղուկասով եւ եղբայրներ», «Լիանոզով եւ ընկերներ», «Արամազդ», «Արարատ», «Մասիս», «Աստղիկ», «Սյունիք» եւ տասնյակ այլ ընկերություններ զբաղվում էին նավթարդյունաբերությամբ եւ առաքումների համար սեփական միջոցներն ունեին, այդ թվում՝ ծովային: Ընդհանուր առմամբ՝ 1912 թ. Բաքվում 66 նավատեր կար, այդ թվում՝ ընկերություններ եւ մասնավոր սեփականատերեր: Նրանցից 14-ը հայեր էին եւ ունեին 26 նավ՝ Հակոբ եւ Հովհաննես Ավետյանները («Մենաստան»), Օ. Ադամյանը («Վահան»), «Հայկական բեռնափոխադրման ընկերությունը» («Աշոտ Երկաթ», «Ամասիա»), «Վոլգա ընկերությունը» («Արծիվ Վասպուրականի»), «Կասպիական առեւտրաարդյունաբերական ընկերությունը» («Վասպուրական») եւ այլն: Նույնիսկ կովկասյան թուրքերը իրենց նավերը հայկական անուններով էին կոչում: Օրինակ՝ Աշուրբեկովի ու Ջաֆարովի նավն անվանվել է «Ավետիք», Բաբաշիեւինը՝ «Մասիս», Կուլիեւինը՝ «Արշակ», Մամեդովինը՝ «Արարատ»: Բաքվում հայերը լայն տնտեսական, առեւտրային եւ շինարարական գործունեություն էին ծավալում։ Բաքվի նավթի արդյունահանման ոլորտում մեծ դեր ու կշիռ են ունեցել հայ նավթագործները։ Քաղաքի առաջին արդյունաբերական նավթահորը, որն սկսել է գործել 1869 թ., պատկանում էր Օ. Միրզոյանին։ Բաքվում հայ ձեռներեցների կարկառուն ներկայացուցիչներից մեկն Ալեքսանդր Մանթաշյանն էր, ով մեծ հեղինակություն էր վայելում նավթարդյունաբերության ոլորտում։ 1894 թ. փետրվարին Ա. Մանթաշյանի հայկական խմբի եւ «Բաքվի կերոսինի գործարանատերերի» ասոցիացիայի միջեւ կնքվեց պայմանագիր, ըստ որի՝ հայ ձեռներեցները հնարավորություն ստացան ազատորեն դուրս գալ միջազգային շուկա։

արա ազիկներ դուքել գիտեք որ արհեստական ազգ եք, ինչեք գլուխ հարդուկում այ սպիտակ ու սեվ ոչխարներ, ձեզ տենցեն ասում չե այ քոչվորներ ağ və qara qoyun