ՖԱՐՀԱԴ ՄԱՄԵԴՈՎ. «ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԸ ԽԱՂԱՂԱՊԱՀՆԵՐԸ ՄՈՌԱՆՈՒՄ ԵՆ ԱԴՐԲԵՋԱՆԻ ՀԱՆԴԵՊ ԻՐԵՆՑ ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ»
Քաղաքագետ, Հարավային Կովկասի հետազոտական կենտրոնի ղեկավար Ֆարհադ Մամեդովը իր Տելեգրամ-ալիքում վերլուծել է՝ Ռուսաստանի և նրա խաղաղապահների դերը Ադրբեջանի Ղարաբաղի մարզում։
«Ռուսաստանի խաղաղապահ քանակակազմի (ՌԽՔ) համեմատությունը ամոթալի 366-րդ գնդի հետ՝ Բաքվի դժգոհության ցուցիչ է, քանի որ ադրբեջանցիների համար 366-րդ գնդի և Խոջալուի թեման՝ մի սահման է, որը անցնելուց հետո հետդարձ արդեն չի լինի։
ՌԽՔ-ն, բուն Ռուսաստանի բյուզանդական դիրքորոշման և անձամբ գեներալ Վոլկովի մասնագիտական անպետքության պատճառով, վերածվում է էսկալացիաների ձգանի։ Ռուսաստանը պետք է բնորոշվի իր հետագա գործողությունների հետ... ժամանակաշրջանը, երբ կարելի էր բոլորին դուր գալ՝ անցել է...
Ադրբեջանի միակողմանի գործողությունները դառնում են անհրաժեշտություն, քանի որ Ռուսաստանը և տարածաշրջանում նրա մարմնավորումը՝ ՌԽՔ-ն, մոռանում են Ադրբեջանի հանդեպ իրենց պարտավորությունների մասին։
Այն, որ Հայաստանը ճանաչում, կամ չի ճանաչում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը՝ դա բանակցությունների առարկա է։ Իսկ ի՞նչ վերաբերում է Ռուսաստանին։ Եթե ՌԽՔ-ի վարքագիծը շարունակվի նույն հունով, ապա Ադրբեջանը ստիպված կլինի ՌԽՔ-ին ցույց տալ, թե որ պետության տարածքում են նրանք ԺԱՄԱՆԱԿԱՎՈՐԱՊԵՍ գտնվում։
Ինչպիսի ողջույն, այդպիսին էլ պատասխա՜ն։
ԱՄՆ-ի և Ֆրանսիայի հետ, որոնք իրենց դեսպաններին թույլ չեն տալիս Շուշա և անհարգալից վերաբերմունք են ցուցաբերում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության նկատմամբ՝ պաշտոնական Բաքուն որոշում է դիվանագիտական դաշտում։ Քանի որ այդ երկրների քայլերը ձեռնարկվում են դիվանագիտական մակարդակով և խորհրդարաններում, ապա Բաքվի պատասխանն էլ տեղի է ունենում դիվանագիտական և օրենսդրական ուղու վրա։
Ռուսաստանը «գետնի վրա» է, հետևաբար և Ղարաբաղում ՌԽՔ-ի սադրանքների պատասխանը կլինի «գետնի վրա», պաշտպանելու ոչ ոք չի լինի, և գուցե նաև ոչինչ չի լինի։ Այո և ՌԽՔ-ի գործառույթները ոչ մի տեղ նշված չեն, բացի միայն Լաչինի միջանցքի, որը շուտով կարող է դառնալ «one way ticket» ճանապարհ, ինչպես Ղարաբաղի հայերի, այնպես էլ ՌԽՔ-ի համար»,- գրել է Ֆարհադ Մամեդովը։
«Ռուսաստանի խաղաղապահ քանակակազմի (ՌԽՔ) համեմատությունը ամոթալի 366-րդ գնդի հետ՝ Բաքվի դժգոհության ցուցիչ է, քանի որ ադրբեջանցիների համար 366-րդ գնդի և Խոջալուի թեման՝ մի սահման է, որը անցնելուց հետո հետդարձ արդեն չի լինի։
ՌԽՔ-ն, բուն Ռուսաստանի բյուզանդական դիրքորոշման և անձամբ գեներալ Վոլկովի մասնագիտական անպետքության պատճառով, վերածվում է էսկալացիաների ձգանի։ Ռուսաստանը պետք է բնորոշվի իր հետագա գործողությունների հետ... ժամանակաշրջանը, երբ կարելի էր բոլորին դուր գալ՝ անցել է...
Ադրբեջանի միակողմանի գործողությունները դառնում են անհրաժեշտություն, քանի որ Ռուսաստանը և տարածաշրջանում նրա մարմնավորումը՝ ՌԽՔ-ն, մոռանում են Ադրբեջանի հանդեպ իրենց պարտավորությունների մասին։
Այն, որ Հայաստանը ճանաչում, կամ չի ճանաչում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը՝ դա բանակցությունների առարկա է։ Իսկ ի՞նչ վերաբերում է Ռուսաստանին։ Եթե ՌԽՔ-ի վարքագիծը շարունակվի նույն հունով, ապա Ադրբեջանը ստիպված կլինի ՌԽՔ-ին ցույց տալ, թե որ պետության տարածքում են նրանք ԺԱՄԱՆԱԿԱՎՈՐԱՊԵՍ գտնվում։
Ինչպիսի ողջույն, այդպիսին էլ պատասխա՜ն։
ԱՄՆ-ի և Ֆրանսիայի հետ, որոնք իրենց դեսպաններին թույլ չեն տալիս Շուշա և անհարգալից վերաբերմունք են ցուցաբերում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության նկատմամբ՝ պաշտոնական Բաքուն որոշում է դիվանագիտական դաշտում։ Քանի որ այդ երկրների քայլերը ձեռնարկվում են դիվանագիտական մակարդակով և խորհրդարաններում, ապա Բաքվի պատասխանն էլ տեղի է ունենում դիվանագիտական և օրենսդրական ուղու վրա։
Ռուսաստանը «գետնի վրա» է, հետևաբար և Ղարաբաղում ՌԽՔ-ի սադրանքների պատասխանը կլինի «գետնի վրա», պաշտպանելու ոչ ոք չի լինի, և գուցե նաև ոչինչ չի լինի։ Այո և ՌԽՔ-ի գործառույթները ոչ մի տեղ նշված չեն, բացի միայն Լաչինի միջանցքի, որը շուտով կարող է դառնալ «one way ticket» ճանապարհ, ինչպես Ղարաբաղի հայերի, այնպես էլ ՌԽՔ-ի համար»,- գրել է Ֆարհադ Մամեդովը։