ԱԼԻ ՆԱՂԻԵՎ. ԱԴՐԲԵՋԱՆԻ ՀԱՅ ԲՆԱԿՉՈՒԹՅԱՆԸ ՀԱՄԱԿԵՑՈՒԹՅԱՆ ԿՈՉ ԵՆՔ ԱՆՈՒՄ
«Ներկայումս որոշ հայ գաղափարախոսներ, վկայակոչելով պատմությանը, բարձրացնում են հայերի և ադրբեջանցիների համատեղ ապրելու անհնարինության հարցը»:
Այս մասին «Անհայտ կորածների ճակատագիրը որոշելու ազգային և գլոբալ ջանքերի ուժեղացում» խորագրով համաժողովում ասել է Գերիների, անհայտ կորածների, պատանդների հարցերով պետական հանձնաժողովի նախագահ, պետական անվտանգության ծառայության պետ, գեներալ-գնդապետ Ալի Նաղիևը:
Նրա խոսքով, հարց է առաջանում, թե ինչպես է հայ բնակչությունը մինչև ռազմական հակամարտության սկսվելը երկար ժամանակ ապրել Բաքու քաղաքում և Ադրբեջանի այլ վայրերում, այդ թվում՝ Ղարաբաղում, հարմարավետ պայմաններում, որպես հարգված քաղաքացիներ և ունեցել հասարակության մեջ բավարար հեղինակություն:
«Ի տարբերություն մոնոէթնիկ Հայաստանի՝ ռուսները, վրացիները, հրեաները և Ադրբեջանում ապրող այլ ազգությունների ներկայացուցիչներն այսօր կազմում են բազմազգ և բազմակրոն պետության հիմքը։ Մենք հայ բնակչությանը համակեցության կոչ ենք անում։ Ադրբեջանական պետությունն ու ադրբեջանցիները պատերազմ չեն ուզում: Այսօր մենք մտահոգված ենք ռազմական ագրեսիայի հետևանքով ավերված բնակավայրերի շուտափույթ վերականգնմամբ և հայրենիքում հարկադիր տեղահանված 750 հազար բնակիչների իրենց տներ շուտափույթ վերադարձով»։
Այս մասին «Անհայտ կորածների ճակատագիրը որոշելու ազգային և գլոբալ ջանքերի ուժեղացում» խորագրով համաժողովում ասել է Գերիների, անհայտ կորածների, պատանդների հարցերով պետական հանձնաժողովի նախագահ, պետական անվտանգության ծառայության պետ, գեներալ-գնդապետ Ալի Նաղիևը:
Նրա խոսքով, հարց է առաջանում, թե ինչպես է հայ բնակչությունը մինչև ռազմական հակամարտության սկսվելը երկար ժամանակ ապրել Բաքու քաղաքում և Ադրբեջանի այլ վայրերում, այդ թվում՝ Ղարաբաղում, հարմարավետ պայմաններում, որպես հարգված քաղաքացիներ և ունեցել հասարակության մեջ բավարար հեղինակություն:
«Ի տարբերություն մոնոէթնիկ Հայաստանի՝ ռուսները, վրացիները, հրեաները և Ադրբեջանում ապրող այլ ազգությունների ներկայացուցիչներն այսօր կազմում են բազմազգ և բազմակրոն պետության հիմքը։ Մենք հայ բնակչությանը համակեցության կոչ ենք անում։ Ադրբեջանական պետությունն ու ադրբեջանցիները պատերազմ չեն ուզում: Այսօր մենք մտահոգված ենք ռազմական ագրեսիայի հետևանքով ավերված բնակավայրերի շուտափույթ վերականգնմամբ և հայրենիքում հարկադիր տեղահանված 750 հազար բնակիչների իրենց տներ շուտափույթ վերադարձով»։